Wykup i zbalansowany podział ziem – prywatnej i państwowej – powinien być planem długoterminowym, sformułowanym jako jeden z głównych celów strategicznych. Przyjęta teza może wydawać się kontrowersyjna w świetle wydarzeń historycznych. Jednakże argumentuję ją tym, że proponowana reforma wymaga nowej struktury zarządzania, kwestionującej ówczesne centralne monitorowanie i kontrolę gruntów rolnych – niezmieniającą się od czasów PGR-ów.
